ΓΡΑΝΑΤΗΣ ή ΓΡΑΝΑΔΑ- Ο ΛΙΘΟΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
Γενέθλιος λίθος του Ιανουαρίου
Η ονομασία του γρανάτη προέρχεται από το λατινικό malum granatum, που σημαίνει ρόδι ή ροδιά. Ορισμένοι ερευνητές ισχυρίζονται ότι το όνομα του προέρχεται από το λατινικό “γκράνουμ”, που σημαίνει κόκκος, μια και εμφανίζεται με τη μορφή κόκκων στους βραχώδεις σχηματισμούς. Ο γρανάτης είναι γνωστός στα ελληνικά και ως γρανάδα.
Για πολλά χρόνια αποτελούσε ένα περιζήτητο ημιπολύτιμο λίθο.
Αποτελεί πυριτικό ορυκτό με βαθύ πορφυρό χρώμα.
Ο γρανάτης χρησιμοποιήθηκε στην πρώην Τσεχοσλοβακία ήδη από την εποχή του Χαλκού και στην Αίγυπτο πριν από περισσότερο από πέντε χιλιάδες χρόνια καθώς και στη Σουμερία γύρω στο 2100 π.Χ. και στη Σουηδία 1000 και 2000 π.Χ.. Ήταν δημοφιλής στους αρχαίους ελληνικούς και ρωμαϊκούς πολιτισμούς. Κοσμήματα με γρανάτες είναι γνωστά από την περίοδο των Σκυθών (6ο – 4ο αιώνα π.Χ). Ο γρανάτης λέγεται ότι ήταν μία από τις δώδεκα πέτρες στο στήθος του Αρχιερέα και έχει χρησιμοποιηθεί ως ιερή πέτρα από τους Ινδιάνους της Ν.Αμερικής,τους Αζτέκους, τους αφρικανούς πρεσβύτερους και τους Μάγια. Θεωρώντας την και πέτρα του πολεμιστή, χρησιμοποιήθηκε ως φυλαχτό στις Σταυροφορίες.
Σύμφωνα με την εβραϊκή παράδοση, το μόνο φως στην κιβωτό του Νώε προέρχονταν από έναν μεγάλο γρανάτη.
Στην αρχαιότητα χρησιμοποιήθηκε συχνά ο όρος carbuncle, για να αναφερθεί σε κόκκινους γρανάτες. Ηταν ένας από τους τέσσερις πολύτιμους λίθους που δόθηκε στον βασιλιά Σολομώντα από το Θεό.
Στην εποχή του Ρωμαίου μελετητή του Πλίνιου (23 έως 79 μ.Χ.), οι κόκκινοι γρανάτες ήταν από τους πιο διαδεδομένους πολύτιμους λίθους. Οι Ρωμαίοι τον χρησιμοποίησαν σε μεταλλικά κοσμήματα με την τεχνική κλουαζονέ. Στην αρχαία Ρώμη, δακτυλίδια με σκαλιστούς γρανάτες χρησιμοποιήθηκαν για να σφραγίσουν το κερί σε σημαντικά έγγραφα. Κατά τον Μεσαίωνα (περίπου 475 έως 1450 μ.Χ.), ο κόκκινος γρανάτης χρησιμοποιήθηκε από τους κληρικούς και τους ευγενείς για να ενισχύσει την αλήθεια, την πίστη και την σταθερότητα.
Η διαθεσιμότητα του κόκκινου γρανάτη αυξήθηκε με την ανακάλυψη των περίφημων κοιτασμάτων γρανάτη Βοημίας στην Κεντρική Ευρώπη γύρω στο 1500.Αυτή η πηγή έγινε ο πυρήνας μιας περιφερειακής βιομηχανίας κοσμημάτων που έφτασε στο αποκορύφωμα της στα τέλη του 1800. Στην Περσία θεωρείτο βασιλικό πετράδι και σκάλιζαν πάνω του τη μορφή του σάχη.
Αυτός ο φλογερός πολύτιμος λίθος εκτός από το βαθύ κόκκινο χρώμα συναντάται και σε άλλα χρώματα όπως πράσινο, κίτρινο, ροζ, πορτοκαλί, καφέ ακόμη και μαύρο. Μπορεί επίσης να βρεθεί, πιο σπάνια, σε μία ημιδιάφανη, σχεδόν άχρωμη ποικιλία, ο οποίος αλλάζει το χρώμα του ανάλογα με τον φωτισμό.
Τα σημαντικότερα είδη γρανάτη είναι τα εξής: Πυρωπό , αλμανδίνης, σπεσσάρτινος, γροσσουλάρης, ανδραδίτης.Το πυρωπό και ο αλμανδίνης,αποτελούν τις πιο περιζήτητες και πολύτιμες ποικιλίες γρανάτη. Θα αναφερθούμε πιο αναλυτικά σε αυτά τα είδη του γρανάτη σε επόμενο κεφάλαιο.
Ο γρανάτης ονομάζεται συχνά ο λίθος της υγείας. Η πιο γνωστή του ιδιότητα είναι να βελτιώνει τη ροή ενέργειας. Συντελεί στην καλή λειτουργία του κυκλοφοριακού συστήματος και βοηθά στην αντιμετώπιση της αναιμίας. Αυξάνει την ερωτική επιθυμία, την δημιουργικότητα και την έμπνευση. Χαρίζει ζωντάνια, τόλμη, χαρά. Πιστεύεται ότι δυναμώνει την επιθυμία και την εστίαση στην υλοποίηση των στόχων μας. Συμβολίζει τον μετασχηματισμό του πάθους σε δύναμη. Διώχνει μακριά τον αρνητισμό, προφυλάσσει από φόβους και ανασφάλεια, ανοίγει τις πύλες της εγρήγορσης και ενισχύει την σεξουαλικότητα. Βοηθά στην οικοδόμηση της αυτοπεποίθησης. Επειδή είναι μια τόσο ενεργητική πέτρα , φοριέται ως φυλακτό για καλή τύχη.
Εάν αισθάνεστε ότι ο γρανάτης είναι η πέτρα που μπορεί να σας βοηθήσει να βελτιώσετε την ενέργεια σας και να επιτύχετε συγκεκριμένους στόχους, φροντίστε να αγοράσετε έναν τέτοιο λίθο, ή μόνο του ή σε μορφή κοσμήματος.
