ΟΠΑΛΙΟΣ-ΚΕΡΑΥΝΟΣ ΣΕ ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ

ΟΠΑΛΙΟ- Ο ΛΙΘΟΣ ΤΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ

Η λέξη οπάλιος προέρχεται από τη σανσκριτική λέξη upala που σημαίνει πετράδι. Άλλη εκδοχή αναφέρει ότι έχει πάρει την ονομασία του από το λατινικό «Opus alis» δηλαδή πέτρα των ματιών. Λέγεται ότι η ιστορία του αρχίζει 100 εκ. χρόνια πριν.

Είναι ένα πυριτικό ορυκτό με λευκό ή γαλάζιο χρώμα και φλογερούς ιριδισμούς. Συναντάται όμως και σε μεγάλη γκάμα χρωμάτων όπως  κίτρινο, κόκκινο, πορτοκαλί, καφέ, μπλε, βιολετί, μαύρο, πράσινο.

Τα περισσότερα οπάλια δημιουργήθηκαν εξήντα εκατομμύρια χρόνια πριν και είναι από τους ελάχιστους πολύτιμους λίθους που δημιουργούνται μέσα σε ιζηματογενή πετρώματα. Σήμερα, τα οπάλια άριστης ποιότητας πωλούνται ακριβότερα και από το διαμάντι, μέχρι και 20.000 δολάρια το καράτι. Ακριβότερα κοστολογούνται οι οπάλιοι που διαθέτουν τέσσερα ή περισσότερα χρώματα. Ο Πλίνιος το περιγράφει πολύ ποιητικά, παραλληλίζοντας τους ιριδισμούς του με τις πιο όμορφες λάμψεις του αμέθυστου, του ρουμπινιού και του σμαραγδιού.

Σε κάποια περιοχή της Σλοβακίας βρίσκεται το παλαιότερο γνωστό κοίτασμα οπαλίου στον κόσμο. Η Αυστραλία αποτελεί τη σημαντικότερη πηγή  οπαλίων παγκοσμίως. Το 90% της παραγωγής προέρχεται από την Κεντρική Αυστραλία, μια μεγάλη έρημο η οποία εκατομμύρια χρόνια πριν ήταν θάλασσα. Τα ωραιότερα οπάλια της φωτιάς προέρχονται από το Μεξικό και την Ονδούρα, τα μαύρα από την Αυστραλία και τα λευκά από την Ιαπωνία. Opal επίσης υπάρχουν  στη Τσεχία και τη Σλοβακία, τη Βραζιλία, τη Νικαράγουα, τη Γουατεμάλα και τις Δυτικές ΗΠΑ, καθώς και στην Ινδία, Μογγολία, Ινδονησία και Συρία.

Ο αρχαιολόγος και ανθρωπολόγος Λούις Λίκι (1903-1972) ανακάλυψε σε μια σπηλιά της Κένυα ένα οπάλιο μαζί με οστά ανθρώπων ηλικίας έξι χιλιάδων ετών.

Στην Αρχαία Αίγυπτο ήταν σύμβολο ελπίδας. Στην αρχαία Ελλάδα πίστευαν πως μέσα στο opal ζούσε το πνεύμα της αλήθεια και πως θάμπωνε όταν ο κάτοχος του βρισκόταν σε κίνδυνο. Οι αρχαίοι Ρωμαίοι το θεωρούσαν το πολυτιμότερο πετράδι μετά το σμαράγδι. Στην ρωμαϊκή αυτοκρατορία ένας συγκλητικός προτίμησε να εξοριστεί, παρά να παραχωρήσει το οπάλιο του στον Μάρκο Αντώνιο, ο οποίος ήθελε να το κάνει δώρο στην Κλεοπάτρα.

Στο στέμμα του αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας υπήρχε ένα μεγάλο opal, το οποίο οι συγγραφείς το περιέγραφαν ως “καθαρό χιόνι φωτισμένο από το χρώμα του κατακόκκινου κρασιού”. Λέγεται  πως προστάτευε τη βασιλική τιμή. Υπήρχε μέσα στα κοσμήματα του αυτοκρατορικού συμβουλίου της Βιέννης και στο στέμμα της Γαλλίας . Οι Άραβες πάλι πίστευαν πως πέφτει από τον ουρανό μαζί με τις αστραπές, γι’αυτό και έχει τόσο έντονο χρώμα. Το θεωρούσαν μάλιστα τυχερό πετράδι.

Στο μεσαίωνα το ονόμαζαν Ophtalmios γιατί πίστευαν ότι προστατεύει τα μάτια. «Πυρπόληση της Τροίας» λεγόταν το πανέμορφο οπάλιο που είχε χαρίσει ο Ναπολέων στην Ιωσηφίνα.  Στη Νότια και Κεντρική Αμερική η χρήση οπαλίου ξεκινάει από την περίοδο των Αζτέκων.

Το opal είναι μία ντελικάτη πέτρα με λεπτή δόνηση. Τονώνοντας την πρωτοτυπία και τη δυναμική δημιουργικότητα, βοηθά στην πρόσβαση και έκφραση του πραγματικού εαυτού μας. Το οπάλιο απορροφά  και εκπέμπει. Είναι μία καρμική πέτρα που διδάσκει πως ότι σπείρεις, θερίζεις. Ενδυναμώνει τη θέληση για ζωή.

Λέγεται ότι ο κάτοχος ενός οπαλίου χάνει τις αναστολές του και αναζητά εφήμερες περιπέτειες, γι’αυτό και θεωρείται ένα αρκετά επικίνδυνο πετράδι στον έρωτα.

Πιστεύεται ότι βελτιώνει τη λειτουργία των νεφρών και βοηθά σε προβλήματα πέψης. Προσφέρει καινούργια οπτική και νέες δυνατότητες εξέλιξης. Βελτιώνει την υπομονή. Έλκει τη δύναμη και την ευημερία. Θεωρείται ένα κατάλληλο πετράδι για όσους ασχολούνται με το χώρο της τέχνης και ιδίως της έκφρασης, γιατί βοηθά να δίνουν σε αυτό που κάνουν τον καλύτερο τους εαυτό.

Όταν είστε έτοιμοι να αφήσετε την αγάπη, τη συμπόνια και την κατανόηση να σας εμπνεύσουν, τότε ένα οπάλιο, ιδιαίτερα το ροζ, θα δημιουργήσει μια βαθύτερη αίσθηση ενσυναίσθησης.

Γενέθλιος λίθος του Οκτωβρίου.

Προτεινόμενα κοσμήματα