Έχουν μια ζωή εξ ολοκλήρου δική τους. Με το πέρασμα τους από γενιά σε γενιά αποτελούν σιωπηρούς μάρτυρες του μακρινού παρελθόντος…. Είναι μια χαρακτηριστική φράση των συγγραφέων Duda και Rejl, από το βιβλίο-αφιέρωμα στον κόσμο των πολύτιμων και ημιπολύτιμων λίθων.
Η σχέση του ανθρώπου με τους πολύτιμους λίθους χάνεται στα βάθη των αιώνων. Ήδη από τη Λίθινη εποχή και μετά, βρέθηκαν ενδείξεις γι’ αυτή τη σχέση σε τάφους, αρχαιολογικούς χώρους, ναούς και μπορεί κανείς εύκολα να καταλάβει πως τα ορυκτά είχαν μία ιδιαίτερη, μεταφυσική, ακόμα και μαγική σημασία στη ζωή των ανθρώπων εκείνη την εποχή.
Οι πρώτοι πολύτιμοι λίθοι που χρησιμοποιήθηκαν, συγκεντρώθηκαν πιθανώς με τον ίδιο τρόπο όπως το φαγητό. Ίσως αυτοί οι πολύτιμοι λίθοι βρέθηκαν, όταν διαλέχθηκαν από τα χαλίκια σε μια ξερή κοίτη ποταμού. Μπορούμε μόνο να φανταστούμε τι πρέπει να είχαν σκεφτεί αυτοί οι πρωτόγονοι άνθρωποι για αυτά τα δελεαστικά αλλά φαινομενικά άχρηστα αντικείμενα.
Η ομορφιά, τα χρώματα και η λάμψη των πολύτιμων και ημιπολύτιμων λίθων γοήτευε πάντα τους ανθρώπους. Οι αρχαίοι λαοί πίστευαν ότι θα τους προστάτευαν από την ατυχία, την ασθένεια και τη δυστυχία. Χρησιμοποιήθηκαν ως όμορφα διακοσμητικά στοιχεία, ως σύμβολα πλούτου και δύναμης, θρησκευτικά σύμβολα, φυλαχτά ακόμη και για ιατρικούς σκοπούς. Έχουν εμπνεύσει μύθους, κατάρες και έχουν χρησιμοποιηθεί και ως φάρμακα. Το ήλεκτρο της Βαλτικής υπήρξε αντικείμενο εμπορίου σε όλο τον αρχαίο κόσμο.
Στον Κινέζικο πολιτισμό, σχεδόν πριν από 5.οοο έτη, οι βελόνες που χρησιμοποιήθηκαν για θεραπείες ήταν από λίθους ενώ τους χρησιμοποιούσαν και στην Πρανική θεραπεία.
Μία σειρά πολύχρωμων πολύτιμων λίθων χρησιμοποιήθηκε στην Αρχαία Αίγυπτο για την κατασκευή κοσμημάτων. Αγαπημένοι λίθοι των Αρχαίων Αιγυπτίων ήταν ο μαλαχίτης, το λάπις λάζουλι, το τυρκουάζ, ο ίασπις, η κορνεόλη, επειδή ήταν μαλακοί και μπορούσαν ευκολότερα να επεξεργαστούν. Το Lapis στην Αρχαία Αίγυπτο αποτέλεσε τον πιο πολύτιμο από όλους τους πολύτιμους λίθους. Οι νεκροί των Αιγυπτίων θάβονταν με ένα χαλαζία στο μέτωπο.
Θραύσματα από αιματίτη έτριβαν οι Αρχαίοι Έλληνες στους στρατιώτες που έφευγαν στη μάχη, θεωρώντας ότι αυτό τους κάνει ανίκητους.
Ο Θεόφραστος ο Ερέσσιος θεωρείται ο πατέρας της ορυκτολογίας. Στο έργο του «Περί λίθων» αναπτύσσει τις γνώσεις της εποχής γύρω από τα ορυκτά, τα πετρώματα και τους πολύτιμους λίθους καθώς και τη χρησιμότητα τους. Το κείμενο του αποτελεί την αρχαιότερη ελληνική γραπτή μαρτυρία στο θέμα.
Τα φυλαχτά από λίθους ήταν πολύ συνηθισμένα στους Ρωμαίους. Θεωρούνταν χρήσιμα για την ενίσχυση της υγείας και την προστασία στις μάχες.
Σε όλη την ιστορία οι πολύτιμοι λίθοι έχουν συλλεχθεί από πλούσιους και ισχυρούς, αλλά όχι περισσότερο από την εκκλησία του Μεσαίωνα. Το τεράστιο χρονικό διάστημα από τον 5ο έως τον 16ο αιώνα γεμάτο από δεισιδαιμονίες, θρησκευτική καταπίεση και φόβο, ώθησε στην πίστη της φαρμακευτικής δύναμης των πολύτιμων λίθων, αφού ήταν κοινώς αποδεκτό ότι οι πολύτιμοι λίθοι μπορούσαν να θεραπεύσουν κάθε είδους ασθένειας.
Ακολούθησε η βικτωριανή εποχή, όπου μια μεγάλη ποικιλία πολύτιμων λίθων, όπως το κεχριμπάρι, ο αμέθυστος, το χρυσόβρυλο, τα διαμάντια, τα σμαράγδια, ο γρανάτης, ο μαλαχίτης, τα μαργαριτάρια, ο χαλαζίας, το τοπάζι, το τυρκουάζ, χρησιμοποιήθηκαν στην κατασκευή των περίτεχνων κοσμημάτων.
Πολλοί πολιτισμοί λοιπόν θεωρούσαν τους λίθους σημαντική πτυχή της ύπαρξης τους. Εκτός από την ομορφιά τους, οι πολύτιμοι και ημιπολύτιμοι λίθοι έγιναν αντικείμενα λατρείας και για τις εξαιρετικές τους ιδιότητες. Χρησιμοποιήθηκαν για χιλιάδες χρόνια με σκοπό τη βελτίωση της σωματικής και πνευματικής ισορροπίας.
Αργότερα οι αστρολόγοι χρησιμοποίησαν πολύτιμους και ημιπολύτιμους λίθους σε αντιστοιχία με τα σύμβολα ζωδίων.
Οι ασυνήθιστες φυσικές ιδιότητες ορισμένων λίθων, όπως η ηλεκτρική αγωγιμότης (χαλαζίας και τουρμαλίνη) ή ο μαγνητισμός (αιματίτης) είχε σαν αποτέλεσμα να χρησιμοποιηθούν για θεραπευτικούς σκοπούς.
Η αναφορά στην χρησιμότητα των ημιπολύτιμων λίθων αποτελεί από μόνο του ένα τεράστιο κεφάλαιο.
Οι λίθοι αποτελούν μια αποθήκη ενέργειας.
Βρείτε το λίθο που σας ταιριάζει και δημιουργήστε την δική σας ειδική σχέση με αυτόν.
